noemden de ouden dat temperament (zie aldaar), waarbij naar hunne meening de gal (gr. chole) de hoofdrol speelde. In het algemeen verstaat men er thans onder een warmbloedig, vurig temperament, dat wilskracht aan lichte prikkelbaarheid paart, weinig een standvastig plooibaar of veranderlijk, echter niet zelden nerveus-energiek karakter, licht geneigd tot hatelijkheid bij tegenstand, meest afkeerig van vroolijkheid en scherts en in het algemeen van gevoelsuitingen, met berekening handelend, moeilijk te regeeren, echter vol zelfbedwang; — cholerikus: iemand met een cholerisch temperament.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
