Langgestrekt, smal binnenmeer in Noord-Arnerika, tusschen 44— 45° N.B. en tusschen de Adirondack- en de Green Mountains gelegen, vormt grootendeels de grenzen tusschen de staten Vermont en New-York, ligt slechts 28 m. boven zeespiegel, is 1982 km2 groot, van n. tot z. 200 km. lang, van o. naar w 400 meter tot 24 km. breed, in het noordelijk deel van 90 tot 180 en in het z., waar het door een natuurlijk kanaal in het Georgemeer overgaat, van 30 tot 45 meter diep; het heeft in het w. steile, rotsige oevers; het staat door het Noorderkanaal in gemeenschap met de Hudsonrivier, door het Westerkanaal met het Eriemeer en door de Richelieu (ook Saint-John, Chambly en Sorel geheeten) met de SintLaurens.
Het bevat een 60-tal eilanden, waarvan North- en Soutb-IIero, La Matte en Pleasant de grootste zijn; liet heeft in den zomer een druk scheepvaaartverkeer, en vriest des winters derwijze toe, dat de zwaarste sleden het kunnen oversteken. De belangrijkste plaatsen aan de oevers zijn Burlington, Saint-Albans, llonsc’s Point (noordeinde) en Plattsburgli (westzijde). Tusschen het C. en het Georgemeer bevinden zich de bouwvallen van liet fort Ticomleroga. 11 Sept. 1811 bevocht de amerik. vloot op het C. een belangrijke overwinning op de Engelschc, die een invat in den staat New-York beproefden. Zijn naam ontving het C. van zijn ontdekker, Samuel de Cliainplain. liet op den ijstijd volgende deel van den quartairtijd heet bij de amerik. geologen, naar de aan de oevers van liet C. optredende schichten, allen rijk aan versteeningen, de Chaniplain-periode.
