De kunst om door de keel zoodanig woorden en geluiden uit te brengen, dat zij niet van den spreker maar van elders schijnen te komen; het B., hoewel niet de minste betrekking op de buikholte hebbende, kreeg waarschijnlijk dezen naam door het doffe geluid, dat daarbij ontstaat en als uit de diepte, uit de buikholte, schijnt te komen. Volgens 'Joh.
Muller zijn de geluiden die tot het B. worden gerekend het gemakkelijkst voort te brengen door diep in te ademen, zoodat het dalende middenrif de ingewanden van den buik krachtig naar voren drukt: men kan dan bij de uitademing het vereischte register van tonen voortbrengen, wanneer men het middenrif in lagen gedaalden stand houdt en de uitademing bewerkt door saampersing van den borstwarid, daarbij de stemspleet vernauwende. Bij het buikspreken worden de lipletters vermeden; een hoofdzaak dezer kunst is het geluid als uit de verte langzaam te doen naderen.
