rumeensch geleerde, geb. 16 Febr. 1838 in Bessarabië,. werd professor in de geschiedenis aan het gymnasium te Jassy en in 1875 professor in de vergelijkende philologie aan de hoogeschool en directeur Van het staatsarchief te Bukarest. Van zijn grootere werken moeten vermeld: Archiva istorica a Romaniei (4 dln., Bukarest 1865—69), Istorica critica a Romdnilor (2 dln., 1874, allereerst verschenen in de door hem in 1867 opgerichte en geredigeerde revue „Columna lui Tra jan”, gewijd aan geschiedenis, linguistiek en volkenpsychologie, 7 dln., 1865—78), Cuvênte din betrdni (studiën over de rumeensche taal der 16de eeuw, 3 dln.,‘ 1878' —82); in 1887 richtte hij de „Revista Noua’y op, weldra een der voornaamste letterkundige revues van slawisch Europa.
Sinds 1884 arbeidt hij in opdracht van de Rumeensche Academie, waarvan hij lid is, aan een Etymologicum magnum Romaniae (Bukarest 188G v.v.). Hij schreef ook tooneelwerken, novellen,, lyrische en sociale gedichten enz.
