engelsch schilder, geb. 25 Jan. 1786 te Plymouth, begon in 1804 zijn studiën in de kunst aan de koninklijke academie te Londen. Tot zijn eerste werken behooren Dentatus, waarvoor de British Institution hem den eersten prijs toekende, en Salomo’s eerste vonnis.
In 1814 begaf hij zich met Wilkie naar Parijs, en na zijn terugkeer schilderde hij vele stukken die een gunstige ontvangst vonden. Tot deze behooren: De intocht van Jezus in Jeruzalem (1820); Jezus op den Olijfberg; Mozes voor Pharao, en De opwekking van Lazarus (1823). In 1827 wegens schulden gevangen gezet, leverde zijn verblijf in de gevangenis hem de stof voor de twee uitstekende schilderijen: The mock élection en The chairing of the members. Nog hooger werden zijn Napoléonien De dood van Eudes (1832) geschat. Na dien tijd ging hij meer en meer terug, en vond bij toeneming een afkeurende beoordeeling. Hierdoor ontmoedigd en door tijdelijke zorgen gedrukt, pleegde hij 22 Juni 1846 zelfmoord. Van «zijn letterkundigen arbeid zijn de Lectures on fresco (1842) en Lectures on painting and design (2 dln., 1844 —46) te noemen.
