van Cyrene, Gr. wijsgeer, leerling en volgeling van Socrates. Na een zeer rusteloos leven zou hij op het eiland Lipara gestorven zijn.
Van zijne waarschijnlijk zeer talrijke schriften is niets tot ons gekomen; zijne leer is eerst door zijne leerlingen, misschien door zijn gelijknamigen kleinzoon, tot een stelsel gebracht; zijne leer had met die van Antisthenes dit gemeen, dat zij de zinnelijke persoonlijkheid tot het middelpunt van ’s menschen willen, denken en handelen maakte, doch was hierin wezenlijk van haar verschillend, dat zij het beginsel van genieten tegenover dat van ontberen stelde.Het doel van het begeerlijke was bij hem de zinnelijke, aangename gewaarwording, het hoogste genot daarom de geheele overgave daaraan, doch beperkt tot het tegenwoordig oogenblik. Hij onderscheidde onder de zielsaandoeningen drie verschillende toestanden: vreugde, smart en een daartusschenliggenden; den eersten vergeleek hij met een zachten golfslag, den tweeden met een stormachtige zee, den laatsten met windstilte.
