vorst van Zevenbergen (Transsylvanië), geb. 1632, overl. 15 April 1690. Hij vergezelde in 1656 vorst George II Rakóczy op diens Poolsche campagne en werd door de Tartaren onder Mohamed Girai gevangen genomen, later echter vrijgekocht, waarna hij een tijdlang op zijn erfgoed Ebesfalva leefde; zijns ondanks werd hij 14 Sept. 1661 door bemiddeling van den turkschen vizier Ali te Maros-Vasarhely door een groep hongaarsche edelen en door de Saksische afgevaardigden tot vorst van Zevenbergen gekozen; de Porte erkende deze benoeming en bevestigde hem in zijn waardigheid, Nov. 1661.
Bijgestaan door turksche troepen wierp hij het inmiddels aan zijn grenzen saamgetrokken oostenrijksche leger terug, waarbij zijn mededinger (vorst Kemeny) sneuvelde, slag bij Nagy Szöllös, 23 Jan. 1662. Weldra begon hem zijn afhankelijkheid van de Porte, en de telkens verhoogde schatting zwaar te drukken, en zijn pogingen om zijn gebied onafhankelijk te maken hadden allerlei verwikkelingen tengevolge, totdat ten slotte, bij den vrede van Vasvar, 10 Aug. 1664, de turksche hulptroepen, die eigenlijk eene turksche bezetting vormden, het land moesten ontruimen. Daarop kreeg A. te kampen met meerdere mededingers, die het hem echter gelukte ten onder te brengen. Bij het uitbreken van den oorlog tusschen Leopold I van Oostenrijk en de Turken, werd hij door deze laatsten in 1683 uitgenoodigd zijn bondgenootschap te verleenen, waaraan hij gevolg gaf. Gedurende het beleg van Weenen bewaakte hij den Donau bij Raab, voor welken dienst hij van den Sultan verkreeg, dat zijn zoon als zijn opvolger werd bevestigd. Kort daarop echter werden de voornaamste plaatsen van Zevenbergen door de oostenr. troepen bezet, en bij traktaat van 28 Juli 1686 werd het land voor goed van alle verplichtingen jegens de Porte ontheven en onder bescherming van Oostenrijk gesteld. Na eenigen tegenstand en eenige uitbarstingen van ontevredenheid droegen eerst de hoofden vdi. staande leger aan den keizer van Oostenrijk het opperbevel op verdrag van Blasendorf, 27 Oct. 1687) en legden kort daarop de Zevenbergsche Standen, op den landdag te Fogaras, 10 Mei 1688, den eed van trouw af.
