of vijfvoudig chloorantimoon, SbCls, wordt verkregen doordnwerr king van chloor op antimoonchloruur, en is eene rookende, vluchtige vloeistof, die zich bij destillatie in antimoonchloruur en vrije chloor verdeelt, of met water vermengd meta-antimoonzuur geeft. Wanneer een oplossing van antimoonchloride bij een mengsel van zink en zoutzuur of verdund zwavelzuur wordt gevoegd, slaat een deel van het antimoon neer, terwijl de de rest in gasvormig antimoonwaterstof, SbH>, overgaat; dit gas, door een roodgloeiende buis geleid, vormt een metaalspiegel; het gas brandt met een witte vlam; door een oplossing van zilvernitraat geleid wordt het zoo ontleed, dat al het antimoon als zwart SbAgg precipiteert.
Om het antimoon op te sporen, wassche men het precipitaat af en digereere het met geel ammoniumsulphide; het antimoon lost dan als sulphide op en blijft, na voorzichtig verdampen van het Altraat, als een steenroode massa achter, welke door koud rookend zoutzuur spoedig ontkleurd wordt.
