Omwenteling v. (-en), het omwentelen: de omwenteling van een vlak om eene rechte lijn; voor de afwinding van koord of riem is de spil genoodzaakt eenige omwentelingen te volbrengen; (fig.) de omwenteling der jaarseizoenen;
— omkeering, algeheele verandering: welk eene omwenteling in zijn lot;
— (van instellingen, stelsels enz., met het denkbeeld dat de verandering niet zonder schokken en beroeringen plaats grijpt) de omwenteling, die het leenstelsel moest vernietigen, kon niet dan door menig slachtoffer gekocht worden;
— groote verandering in de staatsinstellingen: de Fransche omwenteling op het laatst van de 18de eeuw.
