BEGROEIEN, (begroeide, is begroeid), groeiende bedekken: brandnetels begroeien dat geheele stuk land;
— zich groeiende met iets bedekken (met gras, haar enz.); de weide begroeit goed; zijn geheele lichaam is met haar begroeid; de straat is met gras begroeid;
— (spr.) een rollende steen begroeit niet, blijven doet beklijven, wie fortuin wil maken, moet niet telkens van betrekking enz. veranderen. BEGROEIING, v. (-en).