bn., (spraakk.) met betr. tot een bewering (stelling) ten opzichte van een voorafgaande bewering (stelling): niet samengaande, strijdig met: het tegenstellend zinsverband, een wijze van nevenschikkende zinsverbinding: het tegenstellend zinsverband kan zijn zuiver tegenstellend, beperkend tegenstellend en uitsluitend tegenstellend; — tegenstellende voegwoorden, die het tegenstellend zinsverband uitdrukken.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
