Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Onwillekeurig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), niet opzettelijk geschiedende, wat niet afhankelijk is van de wil: een onwillekeurige uitroep; de onwillekeurige navolging van beroemde meesters ; een onwillekeurige beweging der spieren ; —bw., zonder het te willen : onwillekeurig neemt gij de hoed af; — het onwillekeurig zenuwstelsel, het sympathisch zenuwstelsel, de zenuwen der lichaamsorganen waarop de wil geen invloed heeft.