I. o. en v., wat afgebikt is, steenafval, puin: een pad met bik harden; — stukken en brokken van Bentheimer steen, fijngestampt tot schuurgoed: zand en bik te koop.
II. m.,
1. (gew.) eten: dat is goede bik, ook fig. : dat is wat goeds; — (iron.) dat is me ook een bik, daar is niets aan;
2. (gew.) bijt in het ijs;
3. (gew.) plaats aan een boomstam, waar een gedeelte der schors is weggehakt en een teken of nummer geplaatst; vgl. aanbikken;
4. (gew.) als praedicaat: dat is bik, dat is mijn, dat is binnen.
III. v., (Zuidn.)
1. pikhouweel;
2. laadkraan.
