bn. bw., in de hoogste graad heilig, zeer heilig: het allerheiligst wezen, God; het allerheiligst geloof ; — de allerheiligste kerkvergadering, het algemeen concilie ; — de allerheiligste Vader, de paus; — in zelfst. gebruik als zn. o., het Allerheiligste,
1°. binnenste gedeelte van de Jeruzalemse tempel, waarin alleen de hogepriester eenmaal ’s jaars mocht binnentreden; (fig.) wat als een heiligdom ontoegankelijk is : ’t allerheiligste der wetenschap ;
2o. (R.-K.) de heilige hostie, meestal het Hoogwaardige genoemd.
