Het is duidelijk dat zodoende, een tegenwoordig veel gebruikt-en misbruikt-woord, is ontstaan uit: zo doende, dat wil zeggen: door zo te handelen. Het is juist te zeggen: hij greep zich aan het hek vast en kon zodoende zijn evenwicht bewaren.
Maar men kan elk ogenblik lezen en horen zeggen: zijn vader stierf, toen hij nog jong was, zodoende moest hij... Dit is natuurlijk onzin. Zodoende past alleen bij een werkelijke handeling. Merkwaardig is dat het in de spreektaal het schouderophalen vervangt; men drukt er mee uit: en daarvan moet je de consequenties aanvaarden. Men zegt: ik woon in Amsterdam en zodoende..., mijn vrouw is ziekelijk en zodoende... Maar lelijk blijft het. Vervang het door: daarom, hierdoor, dientengevolge.
