Lelijk is afgeleid van leed, zoals kwalijk van kwaad. Dat wil zeggen dat er oudtijds tussenvormen waren die ledelijk en kwadelijk luidden.
Lelijk is dus: wat leed veroorzaakt. Tegenwoordig beschouwen wij lelijk als het tegenovergestelde van mooi, maar er zijn talrijke gevallen waaruit blijkt dat de oude betekenis nog opeen of andere wijze doorwerkt. Wij zeggen: hij is lelijk gevallen en heeft zich lelijk bezeerd. In zulke zinnen vatten wij lelijk op als een bijwoord van graad in de betekenis: erg, maar eigenlijk betekent lelijk hier nog: pijnlijk. In de zin: hij heeft het lelijk te pakken kan men nog twijfelen, maar in: hij heeft zich lelijk vergist, is die twijfel buitengesloten. Daar betekent lelijk kortweg erg en niets anders.Het Franse laid: lelijk is uit het Germaans overgenomen.
