derven

betekenis & definitie

ontberen (formeel)

Wie applaudisseert, voelt zich daarentegen vaak de mindere of buigt schijnbaar deemoedig het hoofd voor een gave die hij zelf moet derven: applaus is zijn manier om te zeggen hoe goed hij een ander vindt die hij helaas nooit zal kunnen worden.
(Luuk Gruwez, Het bal van opa Bing)
Daarbij zou ik het kind precies de hele lente en zomer dragen en aldus de opbeurende prikkel van een oprechte vakantie moeten derven.
(Frans van Isacker, De bruidegom van mijn ziel)

Belgisch-Nederlandse Standaardtaal
Gangbaarheid: 4
Vlaamsheid: 2