Wiktionary (2019)
ontberen - Werkwoord 1. (ov) iets missen waaraan men grote behoefte heeft Woordherkomst Afgeleid van een oud, oorspronkelijk sterk werkwoord *beren (vanwaar nog geboren, vgl. Engels: to bear) dat o.a. dragen betekende en met het voorvoegsel ont-.
Muiswerk Educatief (2017)
ontberen - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-be-ren 1. missen van wat je heel hard nodig hebt ♢ wij moesten haar hulp ontberen Regelmatig werkwoord: ont-be-ren ik ontbeer jij/u ontbeer...
Van Dale Uitgevers (1950)
(ontbeerde, heeft ontbeerd), iets missen waaraan men grote behoefte heeft: wij kunnen hierbij uw hulp niet ontberen; het nodige ontberen; — (spr.) die veel begeert, veel ontbeert.
M. J. Koenen's (1937)
ontbeerde, h. ontbeerd (missen [waaraan men grote behoefte heeft]; niet bezitten): het nodige ontberen; iets niet kunnen ontberen.
Jozef Verschueren (1930)
(‘be:rən) (ontbeerde, heeft ontbeerd) niet bezitten, met het bijdenkbeeld dat men het gemis diep voelt: iemands hulp moeten -. Syn. → derven.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(ontbeerde, heeft ontbeerd), (iets) missen waaraan men grote behoefte heeft: wij kunnen hierbij uw hulp niet het nodige ontberen; (spr.) die veel begeert, veel ontbeert.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
