Geen resultaten voor vuurwapen

vuurwapen - schietwapen waarbij het projectiel met chemische middelen wordt afgeschoten. Een vuurmond, stuk geschut of stuk heeft een kaliber van minstens vijftien millimeter. De schietbuis van een mortier is kort; het projectiel heeft een lage beginsnelheid, de baan ervan is gekromd en de dracht van dit stuk is betrekkelijk klein. Dat is anders bij een kanon (zie aldaar); dit heeft een lange schietbuis, het projectiel heeft een grote beginsnelheid, een gestrekte baan en een lange dracht. Het kaliber van een kanon is meer dan twee centimeter en het aantal ladingen is beperkt. De houwitser zit wat betreft lengte van de schietbuis en beginsnelheid van het projectiel tussen mortier en kanon in. Andere vuurwapens zijn het handvuurwapen (zie aldaar), dat op het lichaam wordt gedragen en een bereik heeft tot vijfhonderd meter, en het machinegeweer of de mitrailleur, een automatisch vuurwapen dat langduriger en op grotere afstanden vuur kan geven dan handvuurwapens.

Zie: wapen.

Zie: schietwerktuig.

vuurwapen - zelfstandig naamwoord
uitspraak: vuur-wa-pen

1. wapen waarmee een kogel wordt geschoten door ontploffing van kruit
♢ pistolen zijn verboden vuurwapens

Zelfstandig naamwoord: vuur-wa-pen
het vuurwapen
de vuurwapens