kan - voorwerp om vloeistoffen uit te schenken, voorzien van een handvat en tuit. Dranken schenk je uit een schenkkan. Waswater wordt in een lampetkom geschonken uit een lampetkan, lampet of waskan.

Zie: kruik.

kan - zelfstandig naamwoord

1. grote beker om vloeistoffen uit te schenken
♢ hij kwam met een kan melk en schonk onze glazen vol
1. alles was in kannen en kruiken
[klaar, geregeld]
2. het onderste uit de kan willen halen
[álles willen hebben]
3. wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt het deksel op zijn neus
[waarschuwing voor mensen die erg begerig zijn]
4. als de wijn is in de kan is de wijsheid in de man
[dronken mensen weten niet goed wat zij doen of zeggen]

Zelfstandig naamwoord: kan
de kan
de kannen
het kannetje