onrustig - er blijk van gevend dat iemand qua denken of handelen nauwelijks rust kent. Zenuwachtig, nerveus of geagiteerd impliceert dat de oorzaak is gelegen in spanning, angst of zorg. Wanneer daarbij ook nog van haast sprake is, gebruikt men gejaagd en rusteloos. Wie ongedurig, woelig of turbulent is, kan zijn aandacht niet (lang) bij één zaak houden. Tumultueus is bijvoorbeeld een vergadering, een periode.

Zie: beweeglijk; haastig; opgewonden; verlegen.

onrustig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: on-rus-tig

1. met veel beelden, geluiden, bewegingen
♢ het was erg onrustig in de klas
2. zó gespannen dat je niet rustig kunt zijn
♢ de baby is weer erg onrustig vandaag

Bijvoeglijk naamwoord: on-rus-tig
... is onrustiger dan ...
het onrustigst
de/het onrustige ...
iets onrustigs

Synoniemen
bedrijvig, woelig