wie eens zijn goede naam heeft verloren, zal die niet spoedig terugkrijgen; wie eens gelogen heeft, wordt nooit meer geloofd. Deze formulering is niet de oorspr.; in Prov.
Comm. (n° 761) staat eenvoudig: „wee hem die in een quaet gherucht come”; evenzo Hd. (Wander 4, 1862). Hoe de wolf erin gekomen is, is niet duidelijk; misschien aleen wegens de alliteratie en door gedachtenassociatie met de boze wolf. D. C. Hesseling (Gids, Maart 1909) redeneerde: Daar er geen wolven zijn die in een goed gerucht staan, zal men deze zegswijze moeten opvatten als: den wolf, als zijnde een dier dat in een kwaad gerucht staat, zal het altijd slecht vergaan.
