Wat is de betekenis van alliteratie?

(<Fr.-Lat.), v. (-s, ...tiën), stafrijm, gelijkheid van beginklank, inz, beginmedeklinker op beklemtoonde plaatsen in het vers : en witte wolken wassen weer uit der baren spel; in vaste zegsw. ook buiten poëzie : in rep en roer; met man en muis.

Een alliteratie is een stijlfiguur in taal waarbij twee of meer woorden in een zin of versregel met dezelfde beginmedeklinker beginnen. Het wordt vaak gebruikt om een bepaald ritme, klank of nadruk in de tekst te creëren. Een voorbeeld van een alliteratie is: "Peter pakte een paar peren." Hier beginnen de woorden "Peter,"...

alliteratie - Zelfstandignaamwoord 1. het gelijk zijn van de beginmedeklinkers van twee of meerdere beklemtoonde lettergrepen of woorden binnen een uitdrukking, prozazin of vers, beginrijm, stafrijm Woordherkomst Naamwoord van handeling van allitereren met het achtervoegsel -atie

Alliteratie, ook wel stafrijm of beginrijm, is een stijlmiddel dat twee beklemtoonde woorden verbindt die met dezelfde klinker of medeklinker beginnen. Alliteratie is een veelgebruikt stijlmiddel in de Oudfriese rechtstaal en werd vroeger gezien als overblijfsel van de versvorm waarin de wetten ooit zouden zijn overgeleverd. Tegenwoordig wordt alli...

< Neolatijn alliteratio; syn. beginrijm, letterrijm, stafrijm, Germaans rijm. Fonische figuur, herhaling van de beginklank van een woord, in het bijzonder de medeklinker van een beklemtoonde beginsyllabe. Alliteratie verschijnt soms in proza (‘De Stafrijmen zijn gelijk Stapstenen, waarop men steunt met de Stemme’, G. Gezelle), maar vaker in poëz...

(allitteratie) gelijkheid van beginklanken; staf- of beginrijm

of stafrijm (staf = letter, vgl. Buchstabe). De oudste rijmvorm, die vooral toepassing heeft gevonden in de Germaanse talen, waar de klemtoon meest op de eerste lettergreep valt. Zij bestaat in de gelijkheid van medeklinkers aan het begin van beklemtoonde woorden; woorden die met een klinker begonnen, allitereerden ook. A. vormt een onmisbaar best...

stafrijm; gelijkheid van beginletters der woorden,

stafrijm, vorm van oude Germaanse gedichten; gelijkheid der beginletters; vb.: met man en macht, kind noch kraai, in rep en roer.

of stafrijm bestaat in de gelijkheid van de aanvangsklanken van enkele sterk beklemtoonde lettergrepen van een vers. In de oud-Germaanse poëzie is alleen dit rijm in gebruik. Het is regel, dat in elk vers, dat bestaat uit twee helften, elk van twee voeten, de beide geaccentueerde syllaben van het eerste vers en de eerste heffing van het tweede...

v. alliteraties, alliteratiën (Fr. [Lat. littera = letter]: stafrijm, oorspr. eigen aan de oud-Germaanse poëzie): de alliteratie is gelijkheid van de aanvangsklanken of -lettergrepen, b.v. kind noch kraai, in rep en roer.