loop heen! loop naar de drommel! Kiliaan vertaalt wedergaede met consors, compar, dus „iemands gelijke”, een bet. die weerga altijd heeft behouden, zodat deze zegswijze wel verklaard wordt als: „loop naar de weerga (van jezelf)”; dus: „naar je gelijke”. In deze vorm is zij evenwel niet aangetroffen; men zou ook loop naar je weerga verwachten.
Stellen we hier naast loop naar de weerlicht — naar de bliksem, en als de weerlicht = bliksems gauw, waarvoor men ook hoort als de weerga! (met scherts.versterking: als de wiedeweerga), het Gron. dei weerlicht, een bastaardvloek, naast de weerga!', terwijl ook bekend is de weerga van iets geven voor de brui ervan geven; en vergelijkt men een luie weerga van een jongen naast die bliksem van een jongen of het Zuidndl. een luie weerlicht en die weergase vent naast die bliksemse, die weerlichtse vent, in welke uitdrukkingen ook duivels, donders gehoord wordt, dan valt het moeilijk aan weerga een andere bet. toe te kennen dan die van duivel, donder of bliksem1), maar het blijft de vraag hoe het woord aan deze betekenis is gekomen. Heeft men eenvoudig het ruwe weerlicht vervangen door weergal1) Vgl. nog afgebliksemd, afgedonderd, afgeduiveld, afgedrieduivekaterd, afgeweerlichts en dergelijke ruwe versterkingswoorden.
