Voor deze uitdrukking bestaan verschillende ‘vertalingen’, te weten: in zwijm liggen, dronken zijn en uitgeput zijn, die in alle geval het element ‘onmacht’ met elkaar gemeen hebben. Het Pampus was in vroeger tijd een beruchte ondiepte in de Zuiderzee ten oosten van Amsterdam en in het boek over Nederlandse Monumenten van Noortje de Roy van Zuydewijn, dat ter gelegenheid van het Nationaal Monumentenjaar 1975 werd uitgegeven, lezen we hierover het volgende:
‘(Dit) maakte het zwaarbeladen schepen bijna onmogelijk om de haven met ongebroken Brtappeltaart lading binnen te varen. Men lag soms lang “voor Pampus” voordat de “zeekamelen”, ingenieuze constructies, het schip over de bank konden trekken. Grote schepen meden vanwege deze moeilijkheden de Amsterdamse haven, en daarom werd dwars door Noord-Holland het Noordhollands Kanaal gegraven, dat in 1824 werd geopend. Een oplossing was dat niet (. . .), de redding van Amsterdam was tenslotte het Noordzeekanaal.’ (Met het oog op onderweg, Amsterdam 1974, blz. 129).
