‘Het gaat niet aan om zoals de hoofdredactie dat doet de vinger vermanend op te heffen en te schrijven dat “wie denkt dat men evenwichtig van twee wallen kan eten door lid te zijn van zo’n associatie, bedrogen uitkomt”. “Zo’n associatie” klinkt alsof de hoofdredactie er een soort maffia in ziet. Wat “evenwichtig van twee wallen eten” (klonk walletjes wat al te frivool?) precies betekent weet ik niet, maar ook daar wordt zeker weinig goeds mee bedoeld . . .’ zo schreef prof. dr.
J. Brugman, hoogleraar in het Arabisch te Leiden, op 9 februari 1977 in een ingezonden brief in het NRC/Handelsblad naar aanleiding van het feit dat door vijf Nederlandse Kamerleden een brief was ondertekend waarin president Carter (werd) opgeroepen zich in te zetten voor de Palestijnse zaak, welk feit volgens de briefschrijver in het dagblad in een verkeerd daglicht werd gesteld.De uitdrukking van twee walletjes eten roept bij velen een associatie op met de walletjes in de Amsterdamse rosse buurt het werkwoord ‘eten’ is hiermee echter duidelijk in tegenspraak! Frivool van aard is de uitdrukking allerminst: van twee walletjes eet slechts een koe die in een greppel graast en de bek nu eens aan de ene, dan weer aan de andere wallekant in het gras steekt. De figuurlijke betekenis van de zegswijze luidt: zich nu eens bij het standpunt van deze, dan weer van gene partij aansluiten en van beide profiteren. Met de opmerking dat hiermee weinig goeds wordt bedoeld, had de briefschrijver het dan ook bij het rechte eind.
