Monitoring is het systematisch volgen van de ontwikkelingen in de naleving of in de kwaliteit van een sector zonder dat er een oordeel of interventie op hoeft te volgen.
De term monitoring wordt voornamelijk gebruikt als activiteit binnen het stelseltoezicht of het thematisch toezicht. Het begrip komt het meest voor als ‘in beeld houden’, ‘vinger aan de pols houden’ en – al dan niet met de voorvoeging ‘continuous’ – als ‘permanente observatie’. Monitoring richt zich op de staat van iets zonder dat er oordeelsvorming op hoeft te volgen. Het gaat dan om het systematisch volgen van de ontwikkelingen in de naleving of in de kwaliteit van een sector. Daarvoor gebruikt men behalve de samengevoegde resultaten van de eigen inspectie activiteiten ook allerlei extern beschikbare informatie.
Uiteraard kan monitoring wel leiden tot een oordeel en/of een interventie. Dat is het geval als de inspectiedienst een ongewenste situatie of ontwikkeling bespeurt en deze onder de aandacht wil brengen of deze wil beëindigen.
