Yellow journalism ('gele journalistiek') richt zich nauwelijks op de kwaliteit van de nieuwsberichten, maar probeert de aandacht van lezers te trekken door middel van schreeuwerige, vaak misleidende koppen en schokkende afbeeldingen.
De term yellow journalism is ontstaan rond 1900, toen een groot aantal dagbladen probeerde om de verkoop te stimuleren. Er woedde onder meer een strijd tussen de New York World van Joseph Pulitzer en de New York Journal van William Randolph Hearst. Beide concurrenten zetten toen sterk in op het uitvergroten van minder belangrijke nieuwsfeiten, besteedden aandacht aan grote schokkende afbeeldingen in kleur, waaronder strips, en deden vaak een beroep op bronnen die (zogenaamd) niet met naam konden worden genoemd. In combinatie met verzonnen interviews en misleidende koppen lag de betrouwbaarheid van de berichten daarom erg laag.
Vandaag de dag wordt de term nauwelijks meer gebruikt. Dagbladen die zijn overgestapt op het formaat tabloid wordt echter verweten dat de overstap een goedkope poging is geweest om meer lezers te trekken. Doordat er minder tekst op de voorpagina kan worden afgedrukt, worden vaak grote (sensationele) koppen, afbeeldingen in kleur, columns en strips geplaatst.
