De term ‘ludiek’ wordt in Nederland gebruikt als men wil aangeven dat een activiteit of gebeurtenis op een speelse manier wordt uitgevoerd. Een ‘ludieke’ actie is vaak spraakmakend en positief.
Het begrip ‘ludiek’ is in 1938 door historicus Johan Huizinga geïntroduceerd. Hij zocht een woord dat qua betekenis op ‘speels’ leek, maar net een andere definitie had. Hij voerde toen het woord ‘ludiek’ in. Midden jaren zestig, ook wel de provotijd, ontstonden vaak spontane demonstraties. Toen kreeg het begrip vernieuwde aandacht en kreeg een specifieke betekenis.
Demonstraties die, als het aan de deelnemers lag, niet zouden uitlopen op rellen werden ‘ludieke acties’ genoemd. Al snel werd die term vaker gebruikt.
Iets op een ‘ludieke’ manier brengen is een manier om moeilijke, vervelende of lastige dingen te zeggen of duidelijk te maken. Frustraties naar je partner bijvoorbeeld, zullen waarschijnlijk beter worden opgepakt als je ze in een gedicht opschrijft met een paar grapjes. Een andere ludieke gebeurtenis is ‘kolderdag;. Op deze dag mogen examenleerlingen op het voortgezet onderwijs verkleed naar school en halen ze grappen met docenten uit.
Organisaties proberen vaak aandacht te krijgen door ludieke acties uit te voeren. Dit doen zij in de hoop veel media-aandacht te krijgen. Een voorbeeld hiervan zijn de acties van Greenpeace. Zij voeren actie tegen milieuproblemen, maar deze acties zijn niet gericht om de branche van binnenuit te veranderen, maar door middel van media-aandacht de consument te bereiken.
