Cybercrime is criminaliteit met ICT als middel en als doelwit. Bij cybercrime kan worden gedacht aan het hacken van computers, om op deze manier in bezit te komen van bepaalde (gevoelige) data.
De term cybercrime, ook wel computercriminaliteit of cybercriminaliteit genoemd, komt uit het Amerikaanse recht en is een algemene benaming voor misdrijven waarbij netwerken of computers worden gebruikt.
Criminele activiteiten waarbij gebruik wordt gemaakt van het internet zijn bijvoorbeeld illegaal downloaden, ongeoorloofd computerdata verwijderen of aanpassen, digitaal pesten, digitale fraude, hacken en het verspreiden van kinderporno.
De Wet Computercriminaliteit is sinds 2006 in Nederland van kracht. Maar het arresteren van cybercriminelen is vaak moeilijk. Hackers kunnen namelijk veel manieren bedenken om via een andere computer te opereren. Zo kan een Nederlandse hacker met een gehackte computer in Duitsland een Amerikaanse bedrijfscomputer binnendringen. Hierdoor is het lastig de echte dader te vinden.
Het opsporen van de verspreiding van hulpmiddelen is daarentegen makkelijker. Het aanbieden van inbraakprogramma’s, software om computer of gegevens mee te vernietigen of het aanbieden van kraaksoftware voor betaaldiensten, kunnen opgespoord worden.
In Nederland is Team High Tech Crime van de politie verantwoordelijk voor digitale recherche en het opsporen van cybercriminelen. Ook geeft de politie tips om cybercrime te voorkomen, onder meer via bewustwordingscampagnes.
