Redactie Ensie

Psychologiebegrippen omschreven

Gepubliceerd op 01-12-2015

Trance

betekenis & definitie

Trance is een verschijnsel waarbij iemand een veranderd bewustzijnsniveau heeft. Het is een toestand van diepe ontspanning waarin men contact kan maken met het onderbewustzijn.

Trance is een natuurlijke staat van zijn. Deze staat kan dagelijks worden ervaren, als men een handeling op de ‘automatische piloot’ uitvoert. Denk hierbij bijvoorbeeld aan fietsen of autorijden, het volbrengen van een ochtend-routine, sporten of anderszins. Deze handelingen verlopen dan grotendeels onbewust en wordt ook wel aangeduid met de term ‘alledaagse trance’. Aanwijzingen dat iemand zich in een trance bevindt, zijn onder meer een diepe ademhaling, ontspannen spieren, verwarring en/of een uiterste concentratie.

Trance is niet hetzelfde als hypnose. Trance wordt gezien als een manier om in hypnose te raken. Trance kan dus een techniek zijn die wordt gebruikt om mensen in hypnose te brengen. Bij trance kan men evalueren wat hij/zij op dat moment ervaart; dit is niet of slechts beperkt mogelijk bij hypnose. Iemand in hypnose kan een zeer diepe staat van concentratie bereiken, waardoor het mogelijk is dat de betrokkene bepaalde aspecten vergeet. In hypnose kunnen bepaalde suggesties worden aangenomen zonder dat de persoon deze analyseert en/of weigert. Dit is bij trance niet het geval. Bepaalde lichamelijke of geestelijke klachten of veranderingen kunnen dus alleen worden doorgevoerd als de persoon in kwestie hiermee akkoord gaat.

Het verschijnsel kan zowel gewenst als ongewenst worden ervaren. Trance kan bijvoorbeeld optreden bij het gebruik van medicatie, maar ook in het geval van koorts of slaapgebrek. Bovendien kan het ook voorkomen dat men tijdens een diepe meditatiesessie in trance raakt. Trance wordt onder meer gebruikt bij de behandelmethodiek hypnotherapie.