in de periode 1968 - 1975 zowel een scheldnaam als een geuzennaam voor revolutionaire jongeren. Hieronder vielen dan de demonstranten, studenten, woningkrakers en bewegingen als Dolle Mina. Volgens de één zou deze uitdr. gelanceerd zijn door het tienerblad Hitweek, volgens de andere zou het om een uitvindsel gaan van de conservatieve burgerkrant De Telegraaf. De jongeren op wie de term sloeg, gingen al gauw in de verdediging en bestempelden hun tegenstanders als kortharig keurig tuig: burgerlijk en conservatief. Vgl. ook de Engelse slangterm thegreat unwashed, die min of meer dezelfde bet. had.
Schaars was het ‘langharig werkschuw tuig”, overvloedig het aantal square spijkerbroekendragers. (Oor, 09/03/77)
Bij de uitgang werd ik nog uitgescholden voor flikker en langharig werkschuw tuig. (Carolijn Visser: Alle dagen vrij. Jeugd in de jaren ’yo - ’8o, 1984)
Het ‘langharig werkschuw tuig’ had zijn eigen ‘magisch centrum’: de AKU-fontein. (Haagse Post, 15/07/89)
De politieke acties van het ‘langharig tuig’ konden de ergernis wekken van benauwde burgers, ze kregen er geen nachtmerries van omdat die acties niet in nun achtertuin werden uitgevochten. (Ed
van Eeden en Peter Nijssen: Jong in de jaren '70, 1993)
