De planeet waarop we leven. Vanaf de zon gerekend, is het de derde planeet.
Het zonnestelsel waarvan de aarde deel uitmaakt, ontstond ongeveer 5 miljard jaar geleden; de aarde als één van de negen planeten iets later, nl. 4,7 miljard jaar geleden. Voor de verklaring van het ontstaan van de aarde wordt veelal de nevelhypothese gebruikt. Bij deze hypothese wordt uitgegaan van een ontstaan van de zon en van de planeten uit een langzaam roterende kosmische gaswolk. Door afkoeling en inkrimping nam de rotatiesnelheid van de gaswolk toe. Als gevolg hiervan werden door de sterkere centrifugaalwerking ringen van stof en gas van het centrale lichaam (de oerzon) afgeslingerd, welke zich later hebben verdicht tot de aarde en de planeten. De nevelhypothese heeft, mede door het beschikbaar komen van nieuwe gegevens, momenteel de meeste aanhangers.
De aarde is vrijwel bolvormig. In vroeger tijden echter, was dit allerminst duidelijk. Toch moeten reeds bij de Babylonische en later de Arabische astronomen verschijnselen de aandacht hebben getrokken die op een bolvormige aarde wezen. Bepaalde waarnemingen op zee zijn hier een voorbeeld van. Een schip dat zich van ons af beweegt, schijnt langzaam onder de waterspiegel te verdwijnen, als gevolg van de kromming van het aardoppervlak. Een ander voorbeeld is dat de aarde bij een maansverduistering een schaduw op de maan werpt, waarvan de rand een cirkelboogsegment is. Een derde voorbeeld is dat men, reizend in de richting van de evenaar, de poolster steeds lager aan de hemel ziet staan, 1° per ongeveer 111 km.
Zie ook: aardas
Zie ook: aardbaan
Zie ook: aardrotatie
