Vloedgolven - Het spraakgebruik heeft dezen naam ingevoerd voor hoog oploopende golven, welke optreden bij vulkanische uitbarstingen, aardbevingen, zware cyclonen en typhonen. Zij kunnen een hoogte van tientallen van Meters bereiken, planten zich met groote snelheid voort en overstroomen dikwijls plotseling de kusten, waarbij groote schade wordt veroorzaakt en menschenlevens verloren gaan. Bij een vloedgolf in Japan in 1854 werd een snelheid waargenomen van 180 M. per sec.
Bekende vloedgolven zijn o. a. die, welke de uitbarsting van Krakatau in 1883 vergezelden, die van de uitbarsting van den Mont Pelée in 1902, die van de aardbeving van Lissabon in 1755 en die, welke onlangs bij de aardbeving in Nov. 1922 de kusten van Chili teisterden. Met het eb- en vloedverschijnsel hebben deze vl.g. niets te maken.
