Ver heull - (Carel Hendrik), Ned. zeeofficier en staatsman, geb. te Doetinchem 1764, overl. te Parijs 1845, begon als cadet zijn militaire loopbaan in 1775, ging echter na 4 jaar bij den zeedienst over en groeide onder J. H. van Kinsbergen (zie ald.) tot een der bekwaamste Ned. zeeofficieren op, die in hooge gunst bij Willem V stond. Tijdens de Bataafsche Republiek werd hij op voorspraak van v. Kinsbergen door Napoleon belast met het opperbevel van de Nederlandsche scheepsmacht en later door den keizer tot vice-admiraal benoemd. In 1803—04 gelukte het hem, een groote vloot van kleine oorlogsschepen van Helder naar Boulogne te brengen. Onder raadpensionaris Schimmelpenninck was hij Minister van Marine, in welk ambt hij ook onder Lodewijk Napoleon de zeemacht belangrijk reorganiseerde.
Na de inlijving benoemde de keizer hem tot Comte de l’Empire en belastte hem met de organisatie van de verdediging der havens in het N. van zijn rijk. Bij de omwenteling van 1813 achtte' V. zich door zijn eed aan den keizer gebonden, om den prins van Oranje de overgave van Helder te weigeren, waardoor hij de kans verbeurde van door koning Willem I in Nederlandschen dienst te worden genomen. In 1814 verliet V. zijn vaderland, om zich in Frankrijk te laten naturaliseeren, waar hij benoemd werd tot Inspecteur-Generaal van de Marine en tot Pair van Frankrijk.
