Spiegeling - (wisk.) 1° t. o. van een rechte lijn of van een plat vlak. Laat men uit een punt P een loodlijn neer op een rechte lijn s of op een vlak o en verlengt men deze .met zichzelf, dan komt men aan de andere zijde van de rechte lijn s, resp. van het platte vlak a, in een punt P', dat het spiegelbeeld van P t. o. van s (of o) heet. Zoo kan nog een heele figuur spiegelen t. o. van een lijn s of van een vlak o. 2°. t. o. van een cirkel.
Brengt men door een punt P cirkels aan, die een vasten cirkel C loodrecht snijden, dan snijden die cirkels elkaar voor de tweede maal in een punt P', dat het spiegelbeeld heet van P t. o. van den cirkel C. Spiegeling t. o. van een cirkel speelt een rol in de meetkundige afbeelding van de leer der discontinue groepen. 3°. t. o. van een punt. Verbindt men een punt 1 P met een vast punt O en verlengt men de lijn P O met OP' — PO, dan komt men in een punt P', dat het spiegelbeeld heet van P t. o. van het punt O.
