Semipelagianisme - is een later ingevoerde benaming voor die richting, welke een middelweg zocht tusschen de leer over de genade door Pelagius verdedigd, en de genadeleer van den H. Augustinus. Het S. ontstond in de tweede helft der 5de eeuw, voornamelijk onder de monniken, die in en om Marseille (Lat. Massilia) woonden.
Vandaar hun naam Semipelagianen of Massilienses, en de voornaamste verdedigers waren Joannes Cassinius en Faustus van Riez. Het S. werd krachtig bestreden door de H.H. Augustinus en Prosper van Aquitanië, en dezen waren de voorbereiders van de veroordeeling, welke op het 2de Concilie van Orange (529) volgde.