Rabaut (paul) - 1718-1794, in samenwerking met en als opvolger van Ant. Court hersteller van het Gereformeerd Protestantisme in Frankrijk. Reeds jong een volger van een prediker van „l’église du désert”, werd hij 1738 predikant te Nîmes en omgeving, 1740 leeraar aan het door Court gestichte seminarie te Lausanne. Na zijn terugkeer in het vaderland werd Rabaut spoedig de moedigste en invloedrijkste predikant „du désert”, die onder voortdurend levensgevaar de verstrooide en vervolgde Protestanten wist te bemoedigen en bijeen te houden.
Door zijn gematigd optreden werd het weer opvlammen van den Camisarden-oorlog voorkomen. Toen in 1750 bevolen werd, alle Protestantsche kinderen aan hun ouders te ontnemen en Roomsch-Katholiek te herdoopen, diende R. een verzoekschrift ten gunste zijner geloofsgenooten in. Maar zijn bemoeiïngen bleven zonder vrucht. Het ter dood brengen van den predikant Rochette en de drie gebroeders Grenier (1762) en de justitieele moord op Calas gepleegd, geven het hoogtepunt der vervolging aan. In 1785 legde R. zijn predikambt te Nîmes neer, maar het was hem nog vergund in 1792 het inwijdingsgebed uit te spreken bij de inwijding van het eerste bedehuis, dat sedert de opheffing van het Edict van Nantes aan de Gereformeerden te Nîmes weer werd afgestaan.
