Preventieve hechtenis. - Deze is mogelijk ter zake van misdrijf, waartegen gevangenisstraf van 4 jaren of meer is bedreigd of van verduistering, oplichting of de in de artt. 240, laatste lid, 250bis, 254bis, 390 1°, 392 1°, 395 en 416 Sr. omschreven misdrijven, ter zake van medeplichtigheid aan of poging tot bovengenoemde misdrijven of van de in artt. 432 en 433 omschreven overtredingen, doch alleen op grond hetzij van gegronde vrees voor vlucht van den verdachte, hetzij van eenige andere gewichtige reden van maatschappelijke veiligheid (art. 86 Sr.). Zij kan in iederen stand van het strafgeding worden toegepast. Men onderscheidt voorloopige aanhouding en gevangenneming. Bevelen tot voorloopige aanhouding kunnen worden gegeven door rechtbank, rechter-commissaris of officier van justitie (artt. 41, 45, 54, 79, 80, 98, 104 en 175 Sr.), die tot gevangenneming alleen door de rechtbank (artt. 81, 82, 86, 105—109, 116, 138, 227 en 239 Sr.). Alle bevelen tot voorl. aanhouding zijn slechts 6 dagen van kracht.
De rechtbank kan dien termijn slechts éénmaal verlengen (art. 54 Sv.). Bevelen tot gevangenneming of gevangenhouding zijn niet langer geldig dan 30 dagen. Zij kunnen echter telkens worden verlengd (art. 116 Sv.). De rechtbank kan steeds invrijheidsstelling van den gedetineerde bevelen (art. 227 Sv.). De rechtbank kan bij haar veroordeelend vonnis bevelen, dat de tijd door den schuldige vóór de tenuitvoerlegging der uitspraak voorloopig in verzekerde bewaring doorgebracht, op zijn straf in mindering zal worden gebracht (art. 27 Sr.). — Schadevergoeding voor ten onrechte ondergane prev. hechtenis kent onze wet niet. Zie verder VRIJHEIDSBENEMING.
