Pauselijke zegen - (Latijn: Benedictio Apostolica = Apostolische Zegen), is de zegen 1) door den paus bij bepaalde gelegenheden urbi et orbi (= aan de geheele wereld) geschonken;
2) door den priester, hiertoe gemachtigd, op het eind van kerkelijke plechtigheden b. v. missie, veertig-urengebed, gegeven;
3) door den Priester gegeven aan de zieken, die in stervensgevaar verkeeren. Aan dezen zegen is een volle aflaat verbonden.
