Paloe - (Palos), 1) onderafd. der afd. Midden-Celebes van de res. Menado, omvattende de zelfbesturende landschappen Paloe, Sigi-Biroemaroe, Dolo en Koelawi.
2) zelfbest. landschap aan het Z. der Paloe-baai, met ±16.000 inw., die meest in rijstbouw en kokoskultuur, gedreven in de vruchtbare vlakte ter weerszijden van de P. rivier, haar bestaan vindt.
3) hoofdpl. van het gelijkn. landschap, zetel van den Europ. besturenden ambtenaar en den Inl. zelfbestuurder; bekend als de droogste plaats van Indië (in 1914: 202 m.M. regen).