Normaal-oplossing

betekenis & definitie

Normaal-oplossing - is een oplossing, welke, volgens de gebruikelijke definitie, per liter een zooveelste gedeelte van een mol van de werkzame stof bevat als het aequivalent getal bedraagt. Zoo bevat normaal zoutzuur een geheel mol per liter, normaal zwavelzuur de helft van het moleculair gewicht. Bij minder eenvoudige titraties, zooals b.v. bij kaliumpermanganaat, zal men niet in strikten zin van aequivalentie kunnen spreken, doch wordt de normaaloplossing zoodanig gekozen, dat zooveel mogelijk gelijke hoeveelheden van normaaloplossingen op elkaar inwerken. Het gebruik van n. bevordert zeer de gemakkelijke berekening van de analyse, daar het in staat stelt zeer eenvoudig van de in de proef gevonden volumina op gewichtshoeveelheden over te gaan, niet slechts van de stof, welke men voor de titratie toevallig gebruikt, doch ook van andere stoffen.