Minucius felix

betekenis & definitie

Minucius felix, - Rom. rechtsgeleerde en apologeet, waarschijnlijk uit den tijd der Antonijnen vóór Tertullianus, schrijver van een fraaien dialoog „Octavius”, het oudste Chr. geschrift in ’t Latijn, taal en stijl 2de helft 2de eeuw, kenmerkend het ontbreken van alle leerstelligheid (zie Teuffel-Schwabe’s Gesch. d. Röm. litt.), bevattende een verdediging van het Christendom en de bekeering eens heidens. M. F. tracht te bewijzen, dat het Chr. niet in strijd is met de wijsbegeerte (toonend, hoe Aristoteles e. a. op vele punten ook zoo leerden) en vooral het platte van den volksgodsdienst, het polytheïsme scherp in ’t licht stellend. Waarschijnlijk bedoeld als verweer tegen den toen populairen rhetor Cornelius Fronto, die het Christendom verdacht maakte. Van de talrijke uitgaven en vertalingen mogen slechts die van Waltzing, verschenen te Leuven (1903-1909) hier worden vermeld.