Maximiliaan (keizer) - eigenlijk Ferd. Max. Joz., Oostenrijksch aartshertog, keizer van Mexico, broeder van keizer Frans Jozef, nam dienst bij de marine, maakte zeereizen naar ’t Oosten, waarvan hij herinneringen te boek stelde. In 1857 werd hij, als tamelijk liberaal bekend, tot stadhouder van Lombardije en Venetië benoemd om te pogen de bevolking te verzoenen met het Oostenr. bewind. Daarna leefde hij op zijn kasteel Miramar bij Triëst, totdat hij zich in 1864 door Napoleon liet vinden de keizerskroon van Mexico aan te nemen.
Daar kon hij zich alleen staande houden zoolang en zoover Fransche troepen het land bezet hielden; zijn pogingen om door een gematigd bewind het volk te winnen onafhankelijk van partij, konden de kroon niet redden. (Zie MEXICO, Gesch. en FRANKRIJK, Gesch.) Met het vertrek der Fransche troepen was het einde van zijn bewind te voorzien. Hij weigerde bijtijds naar Europa terug te keeren, geraakte in 1867 in handen der republikeinen en werd met 2 zijner generaals te Queretaro gefusilleerd. Zijn lijk is te Weenen bijgezet. Hij was gehuwd met prinses Charlotte, zuster van koning Leopold II van België, die krankzinnig werd door de geleden rampen. — Litt.: F. Prinz v. Salm-Salm, Queretaro (Stuttg. 1869); Prinzessin F. zu Salm-Salm, Zehn Jahre aus meinem Leben, 1862—72 (ib. 1875); Gaulot, La vérité sur Pexpédition de Mexique (Par. 1887—90).
