Magneetpool - Bij een magneetnaald of staaf magneet, die zich in een uniform magnetisch veld bevindt, het punt, waar de kracht van het koppel, dat het veld er op uitoefent, gerekend kan worden aan te grijpen. Een magneetnaald, draaibaar om een verticale as, stelt zich nagenoeg in de richting Noord-Zuid. Het uiteinde der naald, dat zich naar het Noorden wendt, noemt men de Noordpool der naald, het andere de Zuidpool. Van verschillende magneetnaalden of -staven (zie MAGNEET) stooten de gelijknamige polen elkaar af, de ongelijknamige trekken elkaar aan.
Deze krachtwerkingen zijn omgekeerd evenredig met de tweede macht van den afstand en verder evenredig met de hoeveelheden magnetisme, die zich aan de polen bevinden. De aarde is feitelijk een groote magneet, waarvan de Zuidpool zich bevindt in de nabijheid van de geographische Noordpool, vandaar, dat een magneetnaald haar Noordpool naar het Noorden wendt (zie AARDMAGNETISME). De m. zijn een weinig van de uiteinden van den magneet verwijderd, des te minder, naarmate de magneet dunner is in verhouding tot zijn lengte.
