Maatanalyse - Eigenlijk een Germanisme voor meetanalyse, een scheikundige analysemethode, waarbij men de stoffen, welke men zoekt, quantitatief bepaalt door een volumemeting van een vloeistof in plaats van door een gewichtsbepaling, zooals bij de gewichtsanalyse. Men voert dit uit door bij een afgemeten hoeveelheid van de te onderzoeken oplossingen, waarvoor een pipet het meest gebruikte toestel is, uit een verdeelde buis, buret, vloeistof te laten vloeien, waarvan de sterkte bekend is en die met de te onderzoeken oplossing reageert, zoodanig, dat het eindpunt van de reactie op een of andere wijze duidelijk zichtbaar is, of kan gemaakt worden. De oplossingen van nauwkeurig bepaalde sterkte, welke voor dit doel noodig zijn, moeten worden verkregen door de zuivere stoffen tot een nauwkeurig bekend volume oplossing op te lossen, waartoe een maatkolf wordt gebruikt. Dit is alleen mogelijk indien de stoffen zelf nauwkeurig kunnen worden afgewogen.
Is dit niet het geval, dan moet door een afzonderlijke bepaling ten opzichte van een hulpstof, die wel is af te wegen, de sterkte van de oplossing worden bepaald, z.g. gesteld. Het groote voordeel van de m. is gelegen in de snelheid waarmede men kan werken. Eenmaal in het bezit van de oplossing, welke voor een bepaalde analyse dient, is het mogelijk in meestal enkele minuten een bepaling te doen, welke als gewichtsanalyse vaak evenveel uren in beslag neemt, terwijl het doen van series bepalingen geen moeilijkheden geeft. Men heeft dan ook een groot aantal maatanalysemethoden, waaronder de acidimetrie, de alkalimetrie, jodometrie en de oxydimetrie afzonderlijk mogen worden genoemd.