Wat is de betekenis van Sterkte?

Sterkte, bron van geestelijke kracht. In deze betekenis is dit woord typisch bijbels; zie bijvoorbeeld de volgende aanhaling uit het bijbelboek Psalmen: ‘Hij zeide: Ik heb U hartelijk lief, Here, mijn sterkte, o Here, mijn steenrots, mijn vesting en mijn bevrijder, mijn God, mijn Rots, bij wie ik schuil, mijn schild, hoorn mijns heils, mijn burcht’...

sterkte - zelfstandig naamwoord uitspraak: sterk-te 1. het krachtig of stevig zijn ♢ de sterkte van de draad 1. sterkte! [houd moed] Zelfstandig naamwoord: sterk-te ...

Sterkte. Lichtintensiteit of geluidsterkte. Beiden worden uitgedrukt op een schaal van één tot tien.

→ macht

krag; duursaamheid; hewigheid; talrykheid; vesting; geeskrag; bemoediging.

een der vier cardinale deugden, ordent het affectieve begeren tot een ,,midden” tussen slapte en onbeteugelde vermetelheid. De mens schrikt uiteraard terug voor moeite, lijden en dood. De dapperheid voorkomt dat gerechtvaardigde vrees leidt tot lafheid, terwijl zij tegelijkertijd de rechtmatige toorn in zich opneemt. De Schrift looft bovenal...

s., sterkte, sterkens.

...

v., 1. vermogen om kracht, resp. veel kracht te ontwikkelen: de sterkte van een man, een paard; de sterkte van een lichaam, van de geest; de sterkte van de vijand; 2. moed, flinkheid, kracht om smart of leed te dragen: sterkte in ’t ongeluk; ik wens u sterkte; 3. weerstandsvermogen, duurzaamheid: de sterkte van een gebouw, een...