Frederik (willem george frederik) - prins van Oranje en Nassau, tweede zoon van prins Willem V; geb. te ’s-Gravenhage, 1774. Al vroeg ontwikkelde zich zijn groot militair talent, zoodat hij een belangrijk aandeel nam in de verdediging des lands tegen Dumouriez in 1793 en in de operaties in België en Noord-Frankrijk. In dezen veldtocht werd hij bij Werwick ernstig aan den schouder getroffen. Jan. 1795 week hij met het stadhouderlijk gezin naar Engeland uit, dat hij echter reeds in Juli verliet, om in het Hannoversche troepen te verzamelen voor een inval in de Bataafsche Republiek.
Pruisen, dat met Frankrijk den vrede wilde bewaren, noodzaakte echter dit „rassemblement van Osnabrück” spoedig op te geven. Kort daarop trad F. nu in Oostenrijkschen dienst, waar hij generaal-majoor werd bij het leger van aartshertog Karel aan den Rijn (Mei 1796); aan de verovering van Kehl (Jan. 1797) had hij een belangrijk aandeel. Ook diende hij nog in Italië tegen Bonaparte, met wien de Oostenrijkers echter spoedig vrede sloten (1797, te Campoformio). In Nov. 1798 werd hij tot bevelhebber van het Oostenrijks che leger in Italië benoemd, dat in den nieuwen krijg tegen de Franschen zou opereeren; van Padua uit begon hij den veldtocht voor te bereiden, maar, door zware koortsen aangetast, overleed hij reeds 6 Jan. 1799.
