Flaxman - (John), Engelsch teekenaar en beeldhouwer, geb. in 1755 te York, overl. in 1826 te Londen. F. was zoon van een gipsgieter en,zag dus altijd antieke kunstwerken om zich heen. Reeds op zijn tiende jaar maakte hij teekeningen bij Homerus, dien hij in de vertaling van Pope las, en zijn kennismaking met andere ook met de klassieken dwepende menschen bracht hem al twee jaar later tot het maken van standbeelden, waarvoor hij, 16 jaar oud, een medaille van de Akademie kreeg, die toen voor hem haar deuren opende. F. begon in dien tijd ook voor de Wedgwood-porseleinfabriek te modelleeren.
Van 1787—1794 verbleef hij te Rome, waar hij naast enkele beeldhouwwerken illustraties bij de werken van Homerus, Aeschylus en Dante maakte, waarop zijn roem vooral berust. In Engeland teruggekeerd beeldhouwt F. vele monumenten in sterk klassicistischen stijl wordt in 1810 hoogleeraar aan de universiteit, waar hij in 1829 zijn Lectures on Sculpture uitgeeft, die bewijzen, dat hij ook voor andere dan Grieksche, vooral voor Egyptische kunst, een groote liefde had. — Naast zijn bovengenoemde illustraties, die vaak op Grieksche vazen geïnspireerd waren, slaagde F. eigenlijk alleen goed in kleinwerk, speciaal in zijn porseleinen stukken. Zijn Engelsche weekheid en misschien ook zijn zwak lichaam veroorloofden hem niet de toch zoo bewonderde Grieken in de groote beeldhouwkunst te evenaren; men voelt altijd, dat hem — zooals trouwens aan alle moderne klassicisten — een nauwkeurige kennis van het menschelijk lichaam ontbreekt. — Litteratuur: Armstrong, Grande Bretagne (Ars Una) Parijs 1910.; Thieme-Becker’s Allg. Lexik. d. bild. Künstler XII.