Daru - 1) Daru (Napoléon, graaf), Fr. staatsman, zoon van den volgende, geb. 1807 te Parijs, overl. aldaar 1890, nam in 1832-48 een levendig aandeel aan de parlementaire debatten in de Chambre des Pairs, werd in 1848 in de Constitueerende en in 1849 in de Wetgevende kamer gekozen; bij den staatsgreep van 2 Dec. 1851 belegde hij als vice-president een buitengewone vergadering der afgevaardigden en deed het voorstel, om Napoleon af te zetten; deswege in hechtenis genomen, werd hij eenigen tijd te Vincennos gevangen gehouden; op vrije voeten gesteld, trok hij zich voor een tijd uit het openbare leven terug en wijdde zich aan historische studiën. In 1869 als afgevaardigde gekozen, werd hij 1870 door Olivier belast met de portefeuille van buitenl. zaken; zijn oppositie tegen het plebisciet noopte hem echter na zeer korten tijd ontslag te nemen; in 1871 in de nationale vergadering gekozen, voegde hij zich bij de monarchistische partij; in 1876 werd hij lid van den senaat, en sloot zich hier bij de rechterzijde aan; in 1879 niet herkozen, trok hij zich uit het openbare leven terug. Hij schreef: Le comte Beugnot (1865).
2) Daru (Pierre Antoine Noël Bruno, graaf), Fr. staatsman en schrijver, geb. 1767 te Montpellier, overl. te Moulan, 1829, trad jong in den krijgsdienst, sloot zich bij de revolutie aan, werd in 1793 als verdachte gevangen gezet en eerst na Robespierre’s val in 1794 weer op vrije voeten gesteld; in 1797 werd hij afdeelingschef bij het ministerie van oorlog, kreeg in 1799 een aanstelling bij het Rijnleger, en schaarde zich na 18 Brumaire aan de zijde van Napoleon, onder wien hij verschillende betrekkingen aan het ministerie en bij de intendance bekleedde. Door Lodewijk XVIII koel ontvangen, voegde hij zich weer bij Napoleon na diens terugkeer van Elba en viel toen bij de Bourbons geheel en al in ongenade; in 1819 kreeg hij echter zitting in de Chambre des Pairs. Als schrijver werd hij vooral bekend door zijn Histoire de la république de Venise, 1811.
